تحقیق تعیین و انتصاب رهبر ( ورد)
دسته بندي :
دانش آموزی و دانشجویی »
دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 19 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1
« عطار »
آغاز زندگي عطار
بيشك يكي از بزرگترين عرفا و شاعران قرن ششم و آغاز قرن هفتم ايران زمين فريدالدين ابوحامد محمدبنابوبكر ابراهيمبناسحاق عطاركدكني نيشاپور است وي يكي از شاعران و عارفان نامدار و معروف ايران است كه تاكنون آن چنان كه بايد شناخته نشده است ولادت شيخ در حدود سال پانصد و چهل اتفاق افتاده و محل تولد وي كدكن از توابع شهر نيشابور بوده است پدر و مادر عطار تا پايان جواني وي حيات داشتهاند و آن گونه كه پيداست هر دو اهل زهد و تقوا نيز بودهاند نام پدر عطار ابراهيم بوده كه به شغل عطاري يعني داروفروشي مشغول بوده است از همان دوران جوان فريدالدين به جاي پدر مينشيند سالها به كار عطاري داروفروشي ميپردازد بنابراين كلمهي عطار دربارهي شيخ فريدالدين نيشابوري اسمي يا مسمي بوده زيرا شغل رسمي او طبابت و داروسازي بود عطار دربارهي شغل خود و رونق آن ميگويد به داروخانه پانصد شخص بودند كه در هر روز ـــــــ مينمودند؟
مهدي سهيلي فرزند غلامرضا، از جد چهارم پدري سرزمين سمنان منسوب است و از نياي مادر به اصفهان مربوط ميگردد .
3
وي در هفتم تير ماه يكهزار و سيصد و سه هجريخورشيدي در بازار چه سعادت محلهي مولوي تهران متولد شد. از نوجواني به مطالعه علاقهي بسياري داشت و عاقبت دست توانمند الهي سرنوشت او را به عالم قلم پيوند زد كه ثمرهي آن آثاري است كه برخي در فهرست پاياني كتاب آمده است. از ديگر فعاليتهاي او برنامههاي راديويي بود كه به مدت تقريبي بيست سال، انشا و ايراد ميگرديد. برنامهي «مشاعره»را به سال 1339 در راديو بنيان گذاشت. نمايشنامه نويسي، تهيه و اجراي برنامههاي «كارواني از شعر»، «دريچهيي به جهان روشنايي» و سرپرستي برنامهي «بزم شاعران» نيز از اين جملهاند. مهدي سهيلي در هيجدهم مرداد ماه يكهزار و سيصد و شصت و شش در سن شصت و سه سالگي در تهران در گذشت.
صائب تبريزي، شهسوار ميدان خيال
زماني كه ميرزامحمدعليصائب به سال 1016 در اصفهان ديده به جهان ميگشود ده سالي ميشد كه اين شهر را شاه عباس كبير به پايتختي خود برگزيده بود. در اين سالها هم شاه عباس كبير در اوج اعتبار و قدرت بود و هم شهر اصفهان به مركز سيساسي و اقتصادي و فرهنگي بس درخشاني تبديل شده بود. پدر صائب، ميرزاعبدالرحيم تبريزي از بازرگانان شهر تبريز بود كه در نخستين سالهاي رونق اصفهان به سوداي تجارت رخت اقامت به آن شهر كشيده بود و در محله
3
ي عباسآباد از كدخدايان معتبر و موجه و معتمد به حساب ميآمد صائب در همان سالهاي پررونق در اين شهر افسانهاي به تحميل كمالات، به ويژه خط و شهر ادب، مشغول بود. در همين روزگار جواني بود كه به مكه و مشهد عزم سفر كرد. ميرزا محمدعلي كه بعدها به عنوان شاعري «صائب» و «صائب» شهرت يافت.
عبدالرحمن كه بعدها به نورالدين هم ملقب گرديد و تخلص جامي را براي خود برگزيد به سال 817 در ناحيهي خرجرد جام ديده به جهان گشود. در كودكي به همراه پدر به هرات رفت و چندي در مدرسهي نظاميهي آنجا اقامت گزيد.
هرات در آن سالها پايتخت هنر و ذوق و ادب ايران و يكي از شهرهاي فرهنگي آبادان و پررفت و آمد آن سامان بود. سلطان حسين بايقرا و وزير دانشمندش اميرعليشير نوايي در آن شهر مشوق و حامي هنرمندان و صاحبان ذوق بودند.
جامي فنون ادب و دانشهاي شرعي و ديني را در آن شهر فراگرفت و پس از آن به حكومت روي آورد. او در شصت سالگي به قصد زيارت خانهي خدا از خراسان بيرون آمد. مدتي در بغداد ماند و از آنجا به كربلا و نجف رفت و چندي نيز در حلب و دمشق ماند او در اين سفر پيشنهادهاي زيادي از جانب شاهان براي اقامت و ملا
4
زمت درگاه روبهرو شد اما هيچ يك از آنها را نپذيرفت و سرانجام به هرات بازگشت. در اين سالها جامي ديگر به چنان شكوه و مرتبهاي معنوي دست نيافت. كه سلطان حسين و امير عليشير به دوستي با او افتخار ميكردند نورالدين عبدالرحمان جامي سرانجام در محرم سال 898 در هرات در گذشت.
«محمد اقباللاهوري (1250-1316 ﻫ . ش) شاعر و متفكر پاكستاني است. او تحصيلات خود را در فلسفه و حقوق در انگلستان و آلمان تكميل كرد و با سرمايهي فرهنگي اسلامي و ايمان خاص از پيشروان اصلاح در شبه قارهي هند شد اقبال در استقلال پاكستان نقش مهمي داشت وي به زبانفارسي مسلط بود و به زبانفارسي وارد و شعر سرود.»
«ناصرخسرو قبادياني (394- 481 ﻫ . ق) حكيم، شاعر و جهانگرد مشهور ايراني است كه در حدود چهل سالگي همان گونه كه خود گفته است. از خواب غفلت بيدار شد و سفري هفت ساله را آغاز كرده سفرنامهي ناصرخسرو شرح مسافرتهاي او به سرزمينهاي اسلامي و شامل مشاهدات و ملاقاتهاي وي حوادثي است كه در طول اين سفرها رخ داده است نثر سفرنامه ساده و توضيحات آن دقيق است و اطلاعات بسيار ارزنده از روزگار نويسنده به دست ميدهد»