تحقیق جاذبه های جهانگردی اروپا ( ورد)
دسته بندي :
دانش آموزی و دانشجویی »
دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 5 صفحه
قسمتی از متن word (..docx) :
1
جاذبه های جهانگردی اروپا
قلعه دریایی سومنلینا ، میراث حهانی فنلاند
قلعه دريايي سومنلينا كه در نيمه دوم قرن هجدهم توسط سوئديها بر فراز چند جزيره در مدخل خليج هلسينكي ، پايتخت فنلاند ، ساخته شده است، يكي از نمونههاي عالي معماري نظامي آن دوران اروپا محسوب ميشود. اين قلعه 250 ساله كه تا امروز به خاطر كاربرد نظامياش دست نخورده باقي مانده است، يكي از مهمترين جاذبههاي توريستي كشور فنلاند محسوب ميشود و به خاطر ارزش تاريخي و معماري خود، از سال 1991 در فهرست ميراث جهاني يونسكو ثبت شده است. ساخت قلعه دريايي سومنلينا در سال 1748 ميلادي، يعني زماني كه فنلاند هنوز بخشي از كشور سوئد به حساب ميآمد، آغاز شد. هدف از ساخت اين قلعه كه بر فراز شش جزيره كوچك بنا شده، جلوگيري از تهاجمات نظامي كشور روسيه از راه دريا بود. ساخت اين قلعه زير نظر آگوستين ارنسوارد ، آرشيتكت مشهور ، آغاز شد. اما در طول ساخت قلعه نقشه اوليه ارنسوارد با پيشنهادات وائوبان، يكي از مهندسان نظامي سرشناس ارتش سوئد، تغييرات زيادي كرد.
تاريخچه سومنلينا
پس از آن كه پطر كبير ، تزار روسيه ، در سال 1703 ميلادي پايتخت جديد خود را در سنپطرزبورگ ، واقع در منتهياليه خليج فنلاند بنا كرد، تأسيسات نظامي و پايگاههاي دريايي فراواني نيز براي محافظت از آن در درياي بالتيك ساخت. به اين ترتيب روسيه به يكي از قدرتهاي دريايي منطقه تبديل شد و همين مسئله موجب نگراني كشور سوئد و بعضي ديگر از كشورهاي اروپايي از جمله فرانسه (يكي از متحدان نظامي سوئد) شد كه خود را در معرض تهديد نظامي روسيه احساس ميكردند.پس از بحثهاي طولاني در پارلمان سوئد در سال 1747، تصميم بر اين شد كه مرزهاي مشترك اين كشور با روسيه تقويت شود و يك پايگاه دريايي قدرتمند نيز در خليج هلسينكي براي مقابله با پايگاههاي دريايي روسيه در آن سوي درياي بالتيك ساخته شود. به اين ترتيب ساخت قلعه دريايي سومنلينا
2
در دهانه خليج هلسينكي آغاز شد. پس از امضاي پيمان عدم تجاوز ميان ناپلئون و الكساندر اول (تزار روسيه)، روسيه تهاجم نظامي خود را به سوئد آغاز كرد و در سال 1808 موفق به اشغال فنلاند شد. روسها در اوايل سال 1808 هلسينكي را اشغال كردند و حملات توپخانه خود را به سومنلينا آغاز كردند. كارل اولوف كرونشتاد ، فرمانده قلعه، با روسها براي آتشبس مذاكره كرد و وقتي تا ماه مي خبري از نيروهاي كمكي سوئدي نشد، قلعه سومنلينا بدون هيچ مقاومتي و با بيش از 7 هزار سرباز تسليم شد. دليل
دليل اين عمل كرونشتاد هيچگاه روشن نشد، اما مورخان حدس ميزنند كه شرايط مغلوبه جنگ، جنگ رواني روسها، كمبود باروت و ترس از كشتار غيرنظاميان ساكن قلعه برخي از دلايل تسليم سومنلينا باشد.پس از اشغال فنلاند توسط روسيه و بر اساس معاهده فردريكشامن در سال 1809، فنلاند از سوئد جدا شد و به يك دوكنشين خودمختار در قلمرو امپراتوري روسيه تبديل شد. به اين ترتيب بيش از هفت قرن حكومت سوئديها در فنلاند به پايان رسيد. پس از انتقال فنلاند به روسيه، مدتي طولاني در منطقه صلح برقرار بود تا اين كه جنگهاي كريمه در سال 1854 بين انگليس و فرانسه و نيروهاي متحد با روسيه آغاز شد. نيروهاي متحد تصميم گرفتند ارتش روسيه را در دو جبهه درگير كنند و به همين خاطر ناوگني متشكل از كشتيهاي انگليسي و فرانسوي به درياي بالتيك گسيل داشتند. طي دو تابستان اين ناوگان دريايي شهرها و قلاع نظامي خليج فنلاند را به توپ بستند. در جريان جنگ كريمه قلعه سومنلينا به مدت 47 ساعت در معرض گلولهباران توپخانه ناوگان دريايي فرانسه و انگلستان قرار گرفت و به شدت آسيب ديد. پس از جنگهاي كريمه ، سومنلينا مورد بازسازي و مرمت كلي قرار گرفت و ديوارها و توپخانه جديدي در جناح جنوبي و غربي جزيره ساخته شد. آخرين كاركرد نظامي سومنلينا نيز در جريان جنگ جهاني اول بود كه اين قلعه و جزاير اطرافش به عنوان بخشي از «استحكامات دريايي پطر كبير» براي دفاع از سنپطرزبورگ تجهيز شدند.
سومنلينا در دوران معاصر
3
پس از پيروزي انقلاب بلشويكي روسيه و اعلام استقلال فنلاند در 6 دسامبر 1917، سومنلينا به تدريج اهميت نظامي خود را از دست داد و پس از چندي كه از اين قلعه به عنوان زندان نظامي و پايگاه ارتش فنلاند استفاده شد، در سال 1973 ارتش آن را ترك كرد. پس از خروج ارتش از سومنلينا ، بازسازي و مرمت سيستماتيك اين قلعه تاريخي زير نظر شوراي ملي آثار باستاني فنلاند آغاز شد. هدف از بازسازي سومنلينا حفظ آن به عنوان يك قلعه تاريخي و تبديل اين قلعه به نمونهاي اصيل از معماري نظامي در اروپا بود. در عمليات بازسازي و مرمت سومنلينا تلاش شد تا سر حد امكان از مصالح و روشهاي سنتي استفاده شود و كمترين تغييرات در سازههاي اصلي بناهاي جزيره داده شود. طي اين دوره تسهيلات توريستي فراواني در قلعه سونلينا ساخته شد و با پايان عمليات مرمت 30 ساله قلعه همزمان با دويست و پنجاهمين سالگرد تأسيس آن در سال 1998 كه با بودجهاي معادل 100 ميليون يورو به سرانجام رسيد، قلعه سومنلينا به يكي از جاذبههاي توريستي مهم فنلاند و از جمله مكانهاي مورد علاقه مردم محلي براي گذران تعطيلات و پيكنيكهاي يكروزه تبديل شد. بازديد از سومنلينا در كل طول سال آزاد است و سالانه حدود 600 هزار نفر از اين قلعه تاريخي بازديد ميكنند. در حال حاضر هفت موزه و تعداد بسياري كافه و رستوران در اين قلعه وجود دارد كه بسياري از آنها در ماههاي زمستان نيز باز هستند. هر ساله در ماههاي تابستان، سومنلينا ميزبان برنامههاي فرهنگي و تفريحي فراواني است كه از جمله آنها ميتوان به تئاترهاي فضاي باز، فستيوال موسيقي جاز، مسابقات قايقراني ، جشنواره آتشبازي و كنسرتهاي فراواني اشاره كرد كه در اين قلعه تاريخي اجرا ميشود
صومعه سن - گال ، میراث جهانی سوئیس
سوئیس
صومعه سن- گال
صومعه سن- گال که نمونه کامل صومعه کارلنژین است از قرن هشتم میلادی تا زمان غیر مذهبی شدنش در سال 1805 یکی از
4
مهمترین صومعههای اروپا بوده است. کتابخانه این صومعه که یکی از غنیترین و قدیمیترین کتابخانههای دنیاست، دستنوشتههای ارزندهای در خود جای داده است که از جمله آنها میتوان به قدیمیترین طراحی معماری کشیده شده بر روی پوست اشاره کرد. از 1755 تا 1768، محوطه صومعه به سبک باروک بازسازی شد. کلیسای جامع و کتابخانه مهمترین بخشهای این مجموعه معماری بینظیر هستند که نمایانگر دوازده قرن فعالیت مستمر در زمینه معماری است
مدرسه معماری باهاوس آلمان - میراث جهانی
باهاوس نام يك مكتب معماري است كه از نام مدرسه هنر و معماري باهاوس در آلمان گرفته شده است. اين مدرسه معماري كه از سال 1919 تا 1933 فعاليت ميكرده است، پيشگام مدرنيسم در معماري بود و دستاوردهاي آن هنوز نيز در رشتههاي هنر و معماري به دانشجويان تدريس ميشود. ساختمان و كارگاههاي اين مدرسه در دو شهر دسائو و وايمار آلمان از سال 1996 در فهرست ميراث جهاني يونسكو ثبت شده است.
مدرسه معماري باهاوس كه در زبان آلماني به معني «خانه معماري» است، در دوران فعاليت چهارده ساله خود در آلمان، در سه شهر مختلف و تحت نظر سه آرشيتكت بزرگ كه مديريت باهاوس را نيز بر عهده داشتهاند، فعاليت كرده است. اين مدرسه ابتدا از سال 1919 تا 1925 در شهر وايمار، سپس از سال 1925 تا 1932 در دسائو و بالاخره از سال 1932 تا 1933، يعني زماني كه اين مدرسه به دستور حكومت نازي آلمان تعطيل شد، در برلين فعاليت ميكرد. مديريت اين مدرسه نيز به ترتيب بر عهده والتر گروپيوس (1919 تا 1928)، هانيس مهير (1928 تا 1930) و ميز وان دروهه (1930 تا 1933) بود.
باهاوس در سال 1919 توسط والتر گروپيوس در شهر سنتي و قديمي وايمار تأسيس شد. هدف اوليه از تأسيس مدرسه باهاوس، ايجاد مكاني بود كه تركيبي از مدارس معماري، صنايع دستي (چون نجاري، آهنگري و...) و آكادمي هنري بود. گروپيوس اعتقاد داشت كه با پايان جنگ جهاني اول، دوره جديدي از تاريخ آغاز شده است