تحقیق آلارم هاي فشار، مسير هوا 30 ص
دسته بندي :
دانش آموزی و دانشجویی »
دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 48 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
آلارم هاي فشار، مسير هوا
هدف از اين مقايسه محصول
اين مقايسة محصول آلارم هاي فشار هوايي (مربوط به مسير هوا) را براي استفاده در مدارات بيهوشي و مدارات تنفس مصنوعي در شرايط بحراني و نيمه بحراني و نيز در تهويه هاي مراقبت خانگي، مطرح مي كند. تنفس سنج ها (Spiro maters) ، جريان سنج ها (flow mater) ، كاپنومترها (Capnomaters) و اپني مانيتورها (Apnea monitors) براي بيماران غير ارادي تنفسي از اين مقوله مستثني مي باشند.
براي اطلاعات مربوطه، به مقايسة محصولات زير مراجعه نماييد:
آپني مانيتورها (Apnea monitors)
مانيتورهاي دي اكسيدكربن، بازدم خروجي
تنفس سنج ها، تشخيصي
اطلاعات UMDNS :
اين مقايسة محصول، واژه ابزار (واژة اصطلاحي ابزارآلات Device term) و كد محصول (Product code) زير را كه در ECRI از سيستم فهرست واژه هاي ابزار پزشكي عمومي (جهاني) مي باشد را در بر مي گيرد:
اخطارهاي فشار، هواپيمايي [14-35]
هدف:
آلارم هاي فشار مسير هوايي، در مورد تغييرات پر و كم فشار در مدارات مسير هوايي مربوطه به بيماران كه بصورت مكانيكي تهويه مي شوند، اخطارهاي لازم را توليد مي كنند. آنها اغلب با تهويه كننده هاي مراقبتهاي بحراني و غير بحراني بكار مي روند. آلارم هاي كم فشار ممكن است مواردي نظير، نقص دستگاه تهويه (ونتيلاتور)، قطعيهاي مدار تنفس، خارج شدن هاي لوله (براي مثال جابجايي يك لولة درون ناي از ناي و رفتن به حلق) و يا بوجود آمدن نشتي هايي در لوله هاي درون نايي كه به ميزان كافي پر از هوا نشده اند و يا در بريدن سر ناي (Tracheostomy ) و يا اتصالات مدارات تنفس، را اعلام كنند. برخي سيستم ها هم چنين، فشار متوسط مسير هوا را مقايسه، نظارت و نمايش مي دهند. آلارم هاي پرفشار براي شرايطي نظارت مي كنند كه مي توانند سبب زخمها و برش هاي ريويِ ناشي از فشار (زخم ريه (شش) كه توسط فشار زياد بوجود مي آيد) شوند.
اصول عملكرد:
مانيتورهاي حس كنندة فشار در دستگاههاي تنفس، يك يا تعداد بيشتري فشار را در مدار تنفس بيمار و از طريق يك خط حس كنندة فشار، اندازه مي گيرند، كه در محل اتصال آن با لولة درونِ ناي يا لولة برش دهندة ناي بصورت بهينه اي به مدار تنفسي متصل شده است. اين محل مديريت فشار مستقيم و مسلطي را در روزنة مسير هواي بيمار فراهم مي كند. مطالعات نشان مي دهند كه لولة درون نايي، اتصالات اصطكاكي چسبيده به اتصال لولة درون نايي و راه هوايي بيمار از معمول ترين نقاط جدايي و قطع مدار تنفسي بيماري باشند. قطع شدن ها و يا نشتي هاي بزرگ در اين خط هوايي (مسير عبور هوا)، سبب فرار گاز از سيستم و توليد قطره در پيك (حد بالا) فشار تزريق- ماكزيمم فشاري كه در طول تزريق در مسير هوايي ريه (شش) توليد مي شود، مي شود. وقتي كه
PIP (پيك فشار تزريق) (Peak inpiration pressure) به زير يك حد آستانة از قبل تعيين شده افت مي كند، يك اخطار و آلارم را فعال مي كند. (هم چنين بنامهاي پيكِ فشار مسير هوا، نقص در سيكل و يا اخطار كاهش فشار نيز خوانده مي شود).
برخي واحدها آلارم هايي را براي MAP كه ديده شده بود با اكسيژن سازي در رگهاي بيمارانِ منحصر به فرد، به خوبي مرتبط مي باشد، محاسبه و تهيه مي كند. سنجش و اندازه گيري MAP هم چنين براي بازداري نظارتِ بدقوارگي نايچة ريه (Bronchopulmonary dysplasia) ، كه يك پيچيدگي و بُغرنجي در تهوية با فشار مثبت و سطوح اكسيژني افزايش يافته در نوزادان كه در آن بافت ريه بطور پيشرفته اي آسيب ديده، و منجر به افزايش بافت فيبروز (رشته مانند) و عدم پذيرش خواهد شد، مي باشد، مفيد مي باشد.
آلارم هاي PIP هم چنين مي توانند به، سستي و ضعف رية افزايش يافته و مقاومت مسير هوايي كاهش يافته كه هر دوي آنها مي توانند فشار در مدار تنفسي را كاهش دهند، نيز پاسخ دهند. يك ترانس ديوسر (تراگردان Trans ducer) فشارِ از نوع الكترو مكانيكي يا حالت جامد (مدارات الكترونيكي) درون مانيتور سيگنال فشار پر ضربان (تنفس ارائه شده توسط ونتيلاتور) را اندازه گرفته و آن را با يك حد آستانة آلارم كه قابل تنظيم مي باشد، مقايسه مي كند. آستانة اخطار و آلارم بايد درست در زير PIP و به گونه اي تنظيم شود كه آلارم به تغيير تنها چند cm از H2o پاسخ دهد و بنابراين بتواند نشتيها و قطع شدن هاي كامل را به خوبيِ هم، اخطار دهد. برخي واحدها مي توانند براساس فشار حس شده در طول تنفسهاي قبل، آستانة آلارم را بصورت اتوماتيك تنظيم كنند. اين آستانه بايد در طول تنفسهاي بعدي و آينده، متجاوز شده و بيشتر شود تا از فعال شدن يك آلارم صوتي يا / تصويري جلوگيري نمايد.
يك حد پرفشارِ قابل تنظيم يا فيكس شده (ثابت شده)، مانيتورهاي فشار مسير هوا را قادر مي سازد تا سستي رية كاهش يافته، مقاومت مسير هواي افزايش يافته و يا انسداد در مدار تنفس نظير لوله گذاري پيچ و تاب خورده يا بسته شده را آشكار كند. فشار بيشتر از آستانه يك آلارم را براي پاسخِ سريع پرستار فعال كنند. آلارم هاي پرفشار قابل تنظيم، معمولاً در مقداري بالاي PIP تنظيم مي شوند، در حالي كه آلارم هاي ثابت شده، زماني فعال مي كنند كه فشار مدار، از يك نقطه كه به عنوان ماكزيمم فشار مطمئن مسير هوايي بيمار در نظر گرفته شده، تجاوز كنند و بيشتر شوند. براي واحدهاي حس كنندة فشار مدارات اختصاصي و ويژه اي را براي نمايش فشار روي تراز رفته و پيوسته، تركيب كرده اند – براي مثال، اگر فشار بالاتر از آستانة آلارم قطع بوده، اما پايين تر از آستانة آلارم پيچ خوردگي باشد، براي دورة تنظيم زمان، و يا اينكه اگر فشار در طول هر حالت بازدمِ ونتيلاتور به سطوح معيني افت نكند.
مانيتورهاي فشار هم چنين مي تواند شامل آلارم هاي فشار ويژة انقضاي – انتهايي مثبت (Positive end-Expiratory) (PEEP) و مسير هوايي دائماً مثبت (CPAP) نيز باشند. PEEP براي بيماران وابسته به ونتيلاتور، مستلزم حفظ فشار مسير هوايي در بالاي فشار اتمسفر، در انتهاي مرحلة بازدم از چرخة تنفس مي باشد. اين فشار بالا نگه داشته شده در مدار – و از آن طريق در رية بيمار ممكن است سبب جلوگيري از متلاشي شدن حبابچه ريوي (كيسه هاي هوايي) شوند كه منتج به حجم باقي ماندة بيشتر ريه و افزايش تبادل گاز مي شود. چون محدودة تنظيم