دانلود مقاله موسیقی 217

دسته بندي : مقاله » مقالات فارسی مختلف
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 11 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏موسیقی اسلامی
‏از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
‏پرش به: ‏ناوبری‏, ‏جستجو
‏از آن‌جا که دامنه تمدن اسلامی جز ‏عربستان‏ کشورهای بسیاری از جمله ‏مصر‏، ‏ایران‏، ‏هند‏ و ‏آفریقا‏ را دربرمی‌گرفت؛ ‏موسیقی اسلامی‏ نیز با تنوع و گوناگونی روبه‌رو بوده است.
‏فهرست مندرجات
‏[‏مخفی شود‏]
‏۱‏ ‏تاریخچه‏
‏۱.۱‏ ‏موسیقی در بغداد‏
‏۱.۲‏ ‏موسیقی ایرانی‏
‏۱.۳‏ ‏موسیقی اسپانیای مسلمان‏
‏۱.۴‏ ‏موسیقی در نزد ترکان مسلمان‏
‏۲‏ ‏منبع‏
‏[‏ویرایش‏]‏ ‏تاریخچه
‏در میان فقهای اسلام کسانی مانند ‏شهاب‌الدین الهیثمی‏ و ‏ابن ابی‌الدنیا‏ بوده‌اند که ‏موسیقی‏ را یکسره لهو و لعب می‌دانستند و آن را مکروه یا حرام تلقی می‌نمودند. ‏فارابی‏ انکار می‌کرد که موسیقی بتواند هرگونه حالت روحی یا هر نوع شور و هیجانی را در شخص برانگیزد. ‏ابن‌زیله‏ نیز معتقد بود که موسیقی می‌تواند شخص را به ارتکاب عمل گناه بکشاند. با این حال، ‏ابوحامد محمد غزالی‏، موسیقی و ‏سماع‏ را جایز دانسته است.
‏[‏ویرایش‏]‏ ‏موسیقی در بغداد
‏در بغداد، خلفای عباسی چون ‏هارون‌الرشید‏ و ‏مأمون‏ از موسیقی حمایت می‌نمودند، در زمان ‏متوکل‏ و ‏منتصر‏ هم‌چنان موسیقی در دربار خلافت رونق داشت. در این دوره بسیاری از موسیقی‌دانان برجسته چون ‏ابن‌طاهر خزائی‏، ‏قریص جراحی‏، ‏جحظه برمکی‏ جذب دستگاه خلافت شدند.
‏[‏ویرایش‏]‏ ‏موسیقی ایرانی
‏ایران و عربستان در موسیقی بسیاری از سازها و امور را از یک‌دیگر وام گرفته‌اند. بسیاری از موسیقیدان‌های بغداد، ایرانی‌تبار بودند، از جمله ‏سرخسی‏، ‏زکریای رازی‏، ‏رودکی‏ و ‏راتبه نیشابوری‏.
‏[‏ویرایش‏]‏ ‏موسیقی اسپانیای مسلمان
‏در اسپانیای مسلمان، در دوران فرمان‌روایی ‏امویان اندلس‏ از موسیقی حمایت بسیاری به عمل آمد. مدارس بسیاری برای پرورش دختران آوازه‌خوان بنیاد نهاده شد؛ بسیاری از این دختران وارد دربار حکمرانان اموی اندلس می‌شدند؛ بزرگ‌ترین خنیاگر اندلس ‏عباس بن نسائی‏ بود. نظام موسیقایی در اندلس همان نظام عربی رایج در شرق بود که بر گام‌های ‏فیثاغورث‏ مبتنی بود.
‏[‏ویرایش‏]‏ ‏موسیقی در نزد ترکان مسلمان
‏ترکان سلجوقی، دوست‌داران موسیقی بودند. خنیاگر ‏سنجر‏، ‏کمال‌الزمان‏ از نزدیکان دربار او بود. ‏محمود غزنوی‏، ‏فرخی سیستانی‏ را در دربار خود داشت که چنگ نیکو می‌نواخت و به ستایشگری می‌پرداخت.
‏موسیقی دوره کلاسیک
‏از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
‏پرش به: ‏ناوبری‏, ‏جستجو
‏این مقاله نیازمند ‏ویکی‌سازی‏ است. لطفاً با توجه به ‏راهنمای ویرایش‏ و ‏شیوه‌نامه‏ آن را تغییر دهید. در پایان، پس از ویکی‌سازی این الگوی پیامی را بردارید.
‏پیشنهاد شده است که این مقاله یا بخش با ‏موسیقی کلاسیک‏ ادغام گردد. (‏بحث‏).
‏فهرست مندرجات
‏[‏مخفی شود‏]
‏۱‏ ‏موسیقی دوره کلاسیک (‏۱۸۰۰ -‏ ‏۱۷۰۰)‏
‏۱.۱‏ ‏نشانه‌های سبک موسیقی کلاسیک‏
‏۱.۲‏ ‏ریتم، میزان و تمپو در موسیقی کلاسیک‏
‏۱.۳‏ ‏هارمونی و تنالیته‏
‏۱.۴‏ ‏موتیف، تم، بسط و گسترش تمی‏
‏۱.۵‏ ‏فرم‌های مرسوم دوره کلاسیک‏
‏۱.۶‏ ‏ارکستر و سازها‏
‏[‏ویرایش‏]‏ ‏موسیقی دوره کلاسیک (۱۸۰۰ - ۱۷۰۰)
‏واژه کلاسیک و کلاسیسیسم، معمولاً به یک دوره از موسیقی اطلاق شده‌است اما اغلب با معانی مختلف، در اصل عنوان سبک یک دوره خاص یا سبک مشخصی از موسیقی نیست. ولی از سوی دیگر، واژه کلاسیک بر پدیده‌ای اطلاق می‌شود که می‌تواند در اکثر دوره‌های مختلف تاریخ موسیقی با کار برود و تکرار شود. مثلاً آوازهای شوبرت در آلمان نسبت به قرن نوزدهم نمونه کلاسیک به شمار می‌آید در حالی که شوبرت از نظر تاریخی آهنگساز دوره رمانتیک محسوب می‌شود و افکار و عقایدش نیز رمانتیک است. بنابراین معنی واژه کلاسیک در ارتباط با یک قطعه مشخص یا اصولاً مقوله آهنگسازی می‌تواند کاملاً با معنی آن در رابطه با سبک یک دوره از تاریخ موسیقی متفاوت باشد. با چنین برداشت مشابهی می‌توان گفت که پالسترینا (آهنگساز قرن شانزدهم) قرن‌ها به عنوان نمونه کلاسیک موسیقی کلیسایی مد نظر قرار داشته و آثارش مدل اصیلی برای دیگر آهنگسازان بوده‌است.
‏واژه کلاسیک در موارد استعمال کلی آن، هنگامی مفهوم بهتر و مفیدتر خواهد داشت که در ارتباط با نوع به خصوصی از آثار موسیقیایی (مانند نمونه‌هایی که از شوبرت و پالسترینا ذکر شد) قرار گیرد. در این مفهوم می‌توان بتهون را استاد کلاسیک در خلق سمفونی، سونات پیانو، کوارتت زهی محسوب کرد. بدون این که هیچ قضاوتی راجع به موقعیتش در تاریخ سبک‌های موسیقی انجام گیرد. فرق میان کلاسیک به عنوان یک راه حل قاطع و استوار برای مسئله نقش خلاق در یک اثر هنری یا مقوله آهنگسازی از یک طرف و به عنوان یک مفهوم در تاریخ سبک‌ها از طرف دیگر، همیشه ستیز و اختلاف دایمی به وجود می‌آورد که آثار آن نیز امروزه وجود دارد. آیا بتهون کلاسیک است یا رمانتیک او نسبت به این که چه مفهومی به کلمات داده شوند می‌تواند هر دوی آنها باشد.