لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 12 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
مقدمه
در سال 1871 ميلادي ( 1250 هجري شمسي ) ماشين گرام اختراع شد . اين اختراع گامي اساسي در راه ايجاد صنعت برق تجاري بود ، زيرا پس از آن تبديل انرژي مكانيكي (و هر نوع انرژي ديگري كه بتوان از آن كار مكانيكي به دست آورد ) به انرژي برقي ممكن گرديد.
يازده سال پس ازآن، درسال 1882 ميلادي ( 1261 هجري شمسي ) توماس اديسون نخستين موسسه برق تجاري خود را براي تامين روشنايي در يكي از خيابانهاي نيويورك افتتاح كرد
بيان دو واقعه مهم بالا براي درك رابطه زماني بين تاريخ پيدايش صنعت برق در جهان و در ايران خالي از فايده نيست . چنانكه خواهد آمد ، اولين مولد برق در ايران ، سه سال بعد از موسسه برق توماس اديسون به كار افتاد.
در گاه شما ر حاضر ، رويدادهاي مهم در تاريخ صنعت برق ايران را به ترتيب تا ريخ هجري شمسي آورده ايم . براي چند واقعه قديمتر كه تاريخ آنها دراسناد اصلي به هجري قمري مي باشد، سال هجري قمري در پرانتز آمده است.
1264 (1302قمري)
در زمان ناصرالدين شاه قاجار ، مولدي به قدرت تقريبي 3 كيلووات به منظور تامين روشنايي بخشي از كاخ سلطنتي براي نخستين بار وارد ايران شد و به بهره برداري رسيد . از مدارك تاريخي چنين برمي آيد كه كار خريد و وارد كردن اين مولد به ايران ، از يكي دو سال پيش از آن در جريان بوده است
موتور اين مولد ظاهرا از نوع Otto و سوخت آن گاز حاصل از تبديل زغال سنگ بود . بدين ترتيب ملاحظه مي شود كه بهره برداري از نخستين مولد برق در ايران به14 سال پس از اختراع ماشين گرام و سه سال بعد از موسسه برق رساني توماس اديسون برمي گردد.
1282 (1320 قمري)
يك دستگاه مولد برق با موتور نوع اتو- دويتس Otto-Deutz باقدرت 12 اسب براي تامين روشنايي حرم حضرت رضا به بهره برداري رسيد . اين مولد در سال 1279 به دستور مظفرالدين شاه قاجار خريداري شده بود . سه سال بعد مولد ديگري با قدرت 25 اسب بخار خريداري و در كنار مولد اول نصب شد.
1283 (1322قمري)
امتياز تاسيس كارخانه چراغ برق ( و آجر و اسباب نجاري ) به حاجي حسين امين الضرب واگذار گرديد. در امتيازنامه براي نخستين بار به توليدروشنايي برق به عنوان يك فعاليت تجاري و خدمت رساني عمومي نگريسته شده بود.
1285 (1324 قمري )
كارخانه برق حاجي امين الضرب تقريبا شش ماه بعد از صدور فرمان مشروطيت آماده بهره برداري گرديد و بر طبق اعلاميه اي آماده پذيرش مشتركان شد . چنان كه ازاسم موسسه، يعني اداره چراغ برق بر مي آيد ، انرژي برق درابتدا تنها براي تامين روشنايي به كار مي رفت و به همين علت توليد برق تنها به پنج تا هفت ساعت اول شب محدود مي شد . مولد كارخانه حاجي امين الضرب به قدرت 400 كيلو وات ، سه فازه و با ولتاژ 220/380 ولت بود و برق آن مستقيما به شبكه فشارضعيفي كه تا شعاع 800 متري اطراف كارخانه واقع در خيابان چراغ برق (اميركبير كنوني ) كشيده مي شد تزريق مي گرديد . تامين روشنايي معابر نيز در محدوده فعاليت اداره چراغ برق در مقابل دريافت قيمت عادله در تعهد اداره بود. كار احداث شبكه ، واگذاري انشعاب ،سيم كشي داخلي مشتركان و نصب چراغ تماما" بر عهده اداره چراغ برق بود واين وضع تا سالها پس از افتتاح كارخانه ادامه داشت.
بهاي برق بر حسب تعداد شعله ها و قدرت چراغهاي نصب شده ( 16، 25، يا 32 شمسي ) محاسبه و از مشتر كان دريافت مي گرديد.
از 1300 تا 1310
از اوايل سالهاي 1300 به بعد ، با آگاهي و علاقه مند شدن بخش خصوصي به مزاياي برق ، رفته رفته در شهرهاي بزرگ و كوچك ايران ، تاسيساتي براي توليد و توزيع و فروش برق ايجاد شد. اين گونه فعاليتها عموما" درمقياسهاي كوچك ومحدود وبه طور كلي منفك از يكديگر انجام مي گرفت و البته نياز به هماهنگي هم در شرايط آن روزهاي نخستين احساس نمي شد درهمين دوران برخي ازكارخانه هاي صنعتي جديدالتاسيس هم داراي تجهيزات برق اختصاصي شدند كه داد و ستدهايي نيز با موسسات برق شهري داشتند.
در 1310
براي نخستين بار ، شبانه روزي كردن برق در تهران در ميان دولتمردان آن زمان مطرح شد و اقدامات اوليه براي تحقق آن صورت گرفت.
در 1316
پس از شش سال و با گذراندن نشيب و فراز هاي بسيار ، بلاخره در تاريخ 25 /6 / 1316 نيروگاه بخاري ساخت كارخانه اشكوداي چكسلواكي با قدرت 4x1600= 6400 كيلو وات در محل كنوني شركت برق منطقه اي تهران نصب شد و به بهره برداري رسيد.
با وجود آن كه در تهران به علت وسعت شهر و موقعيت سياسي و اجتماعي آن ، سرمايه گذاري دولتي در كار برق رساني پيش از همه شهرهاي ديگر آغاز شد ، بخش خصوصي هم در امور برق رساني در تهران فعاليت قابل توجهي داشت به نحوي كه در سال 1341 يعني سال تاسيس سازمان برق ايران تعداد شركتهاي خصوصي كه هر يك در بخشي از شهر تهران فعاليت داشتند به 32 شركت رسيده بود.
از 1327 تا 1334
برنامه هفت ساله اول عمراني كشور به اجرا در آمد كه در آن سهمي هم براي توسعه صنعت برق در كشور با هدف تامين مصارف خانگي شهرها و فراهم كردن رفاه اجتماعي منظور شده بود. دراين دوران،سازمان برنامه تعدادي مولدهاي ديزلي 50و 100و 150 كيلو واتي را خريداري كرد و با بهره 3 درصد به شهرداريها و شركتهاي برق خصوصي فروخت و چون دريافت كنندگان كمك سازمان برنامه مي بايست تواناييهاي لازم را براي تقبل 50 درصد از سرمايه گذاريها داشته باشند ، طبعا" اعطاي كمكها ، به امكانات مالي شهرها و موسسه هاي وام گيرنده بستگي داشت . به هر صورت در پايان برنامه اول،جمع قدرت نامي نصب شده در كشور به 40 مگاوات و ميزان انرژي توليدي سالانه به حدود 200 ميليون كيلو وات ساعت رسيد.
از 1334 تا 1341
در اين سالها برنامه هفت ساله عمراني دوم كشور اجرا شد . سهم برق در اين برنامه ، با هدف افزايش توليد برق ، كاهش هزينه هاي توليد و پايين آوردن سطح عمومي نرخها درنظر گرفته شده بود
برچسب ها:
تاريخچه برق در ايران (ورد) تاريخچه برق در ايران دانلود تاريخچه برق در ايران (ورد) تاريخچه برق ايران تاريخچه ايران (ورد)